บทที่ 1290

"พวกเราก็แค่มาเดินเล่นด้วยกันเท่านั้นเองค่ะ"

"อ้อ อย่างนี้นี่เอง" สีหน้าของเฉียวจือเฉินดูผ่อนคลายลงเล็กน้อย "พอดีเลย คุณแม่ของผมอยากจะเดินเล่นแถวนี้ อันห่าว เธอไปเป็นเพื่อนท่านหน่อยสิ"

ไม่ใช่การสอบถาม ไม่ใช่การร้องขอ แต่เป็นน้ำเสียงเหมือนออกคำสั่ง

เซี่ยอันห่าวยืนนิ่งอยู่กับที่สองสามวินาที แล้วค่อยๆ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ